Kadındın
yaşamın zorlu ve ıslak yollarında rastladım sana
inişi olmayan dikine yokuşlarda …
sırtında taşıdığın hayatın yüküyle
zor güç ilerliyordun o ıslak sokakta …
sessizce ilerlerken sen
bir gölge misali dökülürdüm ardın sıra
ellerin ıslak olurdu
ve üşürdü …
zordu elbet güçbela yol almak
yaşamın gelgitlerinde
hayatın en anlamsız şeyiydi bu belki de
ve belki de hayatın ta kendisiydi …
yaşamın böyle zor
böyle acımasız yollarında rastladım sana
sırtında taşıdığın yük gibi ağırdın
ve kadındın sen
yüreğinde kim bilir ne sevdalar
ve omuzlarındaki yükle ne zamanlar taşırdın
o ıslak
o taşlı
ve yaşamın o dikine yokuşlarında …
anneydin sen
annemdin …
Ahmet Rıza Korkut
