Kendime Bu Feryad
Sen, hoyrat dağların sessiz rüzgarı
Karlı ovaların sinsi kartalı
Korkuyormusun,
Üşüyormusun,
Ağlıyormusun yoksa...
Bir soğuk odan var belki
Belki hiç ısınmaz ellerin
Sabahın ayazı vurur şakağına
Kurşun yağar yüreğine
Bir bir zincire vururlar seni
Belki elinde değil
Belki yakıyor seni bu sevda
Belki O bile duymaz feryadını
Susuyormusun...
Hani sen bir sevda neferiydin
Hani sen deniz feneriydin
Hani yıkılmazdın, yılmazdın
Bağrına taş basar Ağlamazdın
Sırtından vursalar dönüpte bakmazdın
Dururdun dimdik öylece
Dururdun tüm benliğince
Düşüyormusun...
Ey sessiz rüzgar
Bakma bana öyle;
Bir bitişin perdesi kapanıyor gözlerinde
Bir hayatın sorgusu veriliyor...
Yanıyorsun be eriyorsun
Farkındamısın bilmem
Sen, sen artık bitiyorsun
Bu sevdanı hiçe sayıp
Gidiyorsun...
Sen, hoyrat dağların sessiz rüzgarı,
Karlı ovaların sinsi kartalı
Ölüyorsun
Ölüyorsun
Ölüyorsun...
............
Ahmet Rıza Korkut
