Ne Demeli Şimdi

Ne Demeli Şimdi

Ne demeli şimdi 
bir çiğdemin toprağı yırtışını seyredişim 
göğe mi dokunmalı 
ucuna mı körpe filizin 
öyleyse karanlık sokaklarda koştuğumu düşün 
ay yine bir kadın gibi sarkıyorken denize 
dirseklerimle böğrüme gömdüğüm titremeyi düşün 
oradan gövdemi kaplayışını soğuk bir terin 
vay perçemle günün huysuzluğu dolaşan kısrak 
vay acemi öpüşlerden gövdeme boşalan acımtırak has 
telaş, kıvranış, parıltılı gözlerdeki atılganlık 
ya görevin ne senin görevin 
oynaşmak değil mi içimdeki savaşmak duygusuyla 
ve benim nevresimim kararmışsa kirden 
rutubetten 
sarhoşsam gülümseyiş ağlayışlardan 
ve kaynak sularıyla üzerime yağan aydınlık hülyaları 
senden gelen ısıyla koruyorsam... 
Ne demeli şimdi 
ey serçelerin sabahlarla bölüştüğü cıvıltı 
ey bir romanın olur olmaz yerinde dikkati çeken hayal 
acıyış, şevkat, umursayış, hırçınlık seli... 
beni düşün öyleyse 
beni hayretin ve karanlığın eşiğinde 
beni fitillerde başlayan bir fısıltı anında 
ilk satırını yazarken bir bildirinin 
kulaktan kulağa dolaşan haberlerin bağraında 
beni dar camlarda değil 
bir bulutun seyrinde düşün 
burada 
ortasında 
sıçraya sıçraya kabaran alevlerin.

Yusuf Hayaloğlu