Şiir Ansiklopedisi: Dokunma Yanarsın

Dokunma Yanarsın


Dokunma Yanarsın


Çocukluğum çıraklıkta geçti, kir-pas içinde 
Gençliğim korsan yürüyüşlerde, mitinglerde 
Hapse erken düştüm.. copla erken tanıştım 
Küçük voltalardan bıktım, usandım 
Şimdi uçsuz bucaksız ovalarda 
Adımlarımı saymadan, geriye dönüp bakmadan 
Usanmadan, bıkmadan 
Deli taylar gibi koşmak istiyorum! 
Ve görüyorsunki aşkı beceremiyorum 
Beni kendi halime bırak yavrucuğum 
Ben yolumu nasıl olsa bulurum... 


Upuzun çayırlarda yalınayak koşmak istiyorum 
Saçlarım rüzgara konuk..yüzüm dağlara dönük 
Göğsümün çeperini ölümle sınayan esaret 
Ve yüreğimi yararcasına zorlayan cesaret 
Kıyasıya vuruşsun istiyorum! 
Koşmak.. koşmak istiyorum sevgilim 
Dönemezsem affet.. 


Firari gecelerin uzmanı olmuşum 
Bütün istasyonlarda afişim durur 
Beni bir çocuk bile bulur! 
Dokunma bana çıldırırsın 
Dokunma bana sende ellerin tutuşur! 


Koşmak istiyorum 
Eksozların, molozların, yağmaların kıyısından 
Onca insafsızlıkların, onca haksızlıkların 
Manzarasızlıkların, parasızlıkların 
Allahsızlıkların kıyısından 
Kimseye ve hiçbirşeye değmeden 
Ciğerlerimi yok edercesine koşmak istiyorum! 


Koşmak istiyorum 
Şiirimin ve yumruğumun namusuyla 
Kavgaya karışmadan, tutuklanmadan ve küfür etmeden 
Kafamı kırarcasına koşmak istiyorum! 


Avucunu son bir defa, ağlamadan tutmak istiyorum 
Gözlerim yüzüne küskün, sazım sevgine suskun.. 
Saati ayrılığa krmuşum olmaz teslimiyet 
ziyan aklımı senle bozmuşum, içerim felaket! . 
Kurşunlara geleyim istiyorum 
Ölmek..ölmek istiyorum sevgilim 
Sağ kalırsam affet 


Firari acıların uzmanı olmuşum 
Bütün telsizlerde adım okunur 
Beni bir korkak bile vurur! . 
Dokunma bana fişlenirsin 
Dokunma bana, sende yanarsın

Yusuf Hayaloğlu