Hatırlar mısın?
hatırlar mısın?
biriken hasretinle çıkardım yola
bir bir geçerdim zaman tünellerini
beşiktaş iskelesi karşılardı beni
bir de sen, sabahın kör ayazında
ilk sarılış
ilk dokunuş
ve belki de ilk konuşmuşluğumuz olurdu bu
aylar sonra orada …
önce bakar kalırdık gözlerimizin içine
sonra konuşurduk işte
havadan, sudan
öylesine …
zaman tükenirdi içimizde
sanki hiç olmamıştı ayrılık
o anı yaşamak vardı seninle
ve ayrılık saatini hiç hatırlamamak …
şişli’ de sinemaya gitmek
ortaköy’ de istanbul’ u seyretmek
ve çamlıca’ da nargile içmek vardı seninle …
o dokunulmamış
hiç tadılmamış sevdaları
alabildiğine yaşamak vardı gözlerinde
ve birde sen vardın
umudun bile en tükendiği yerde …
…
Ahmet Rıza Korkut
