Şairin kendi kaleminden hayatı;
Yıl 87, mevsim 4 Şubat'ın kışı... Sabaha karşı 7 suları... Anamı tutmuş bir doğum sancısı, gelmiş suları... Arpa suyuyla karışık Akdeniz sanıyorken annemin karnını... Ki arpa suyuna aşerdiğini anlatırdı bana yüklüyken... Sonra ben diyim deniz kızı, sen de ebem'kuşağı... Sonra bir baktım, kıçımda ebemin tokadı...
"Uç uç böceği; annen sana terlik, pabuç alacak.."
Çok mu uçtuk kaptan ? Gerçi, istikbâl göklerdedir... Herkes elbet 'bir' gün "pilot" olacak... O yüzden, biz kaldığımız yerden devam edelim kandırılmaya... ''
ESERLERİ
*S'on Nefes
*Talebe Günlüğü
